Dąbrowscy

Najstarszy dokument dotyczący moich przodków – Dąbrowskich, który udało mi się odnaleźć nosi datę 23 lutego 1811. Tego dnia, o godzinie 9 rano, w kościele w Oszkowicach. Szczepan Dąbrowski  poślubił Kunegundę Obsińską.

Z aktu ślubu dowiadujemy się, że Kunegunda miała wówczas lat 19, zaś Szczepan – 24. Oboje mieszkali w Jasionnej, Kunegunda być może od urodzenia, Szczepan dopiero od kilku lat, w akcie napisano, że przybył z Kordonu Moskiewskiego. Prawdę mówiąc nie wiem co to dokładnie oznacza. Przypuszczam tylko, że to nazwa formacji wojskowej, w której służył. Przed ślubem Szczepan złożył przysięgę, że jego rodzice nie żyją, a on nie miał dotąd żony. Zapewne było to konieczne, gdyż nie posiadał dokumentów na potwierdzenie śmierci rodziców, zaś jego przeszłość nie była współmieszkańcom znana. Niestety, w akcie nie ma informacji na temat rodziców Szczepana ani jego miejsca urodzenia. Przy ślubie obecna była matka Kunegundy Justyna Obsińska zamieszkała w Jasionnej wdowa po Bartłomieju Obsińskim zmarłym również w Jasionnej 1 marca 1807 – ojcu Kunegundy.

Szczepan i Kunegunda mieli kilkoro dzieci (doliczyłem się dziesięciu), wspomnę tutaj tylko o urodzonym dnia 19 czerwca 1816 w Jasionnej, w domu pod numerem dziewiątym, o godzinie jedenastej wieczorem, Antonim Dąbrowskim. Jak stwierdza akt urodzenia był on synem Szczepana, Rataja Dworskiego lat 28 zamieszkałego w Jasionnej i jego żony Kunegundy z Obsińskich lat 26.

Antoni Dąbrowski (znany także jako Sokołowicz, tajemnicza histora ze zmianą nazwiska dotyczy całej rodziny) miał trzy żony: Katarzynę, Apolonię i Mariannę, a z każdą z nich dzieci. Ta ostatnia, Marianna Magdalena z Bartczaków, z którą zawarł ślub w Oszkowicach 30 stycznia 1859, urodziła jednego syna: Stanisława Dąbrowskiego.

Stanisław Dąbrowski urodził się w Jasionnej 19 października 1865, zmarł jak wieść rodzinna niesie „w czasie okupacji” czyli między 1939 a 1945 rokiem. Zmarł i prawdopodobnie jest pochowany w  Piątku, ale miejsce pochówku nie jest mi znane. Zanim zmarł, 21 stycznia 1889 poślubił pannę Małgorzatę Kasińską. Mieszkali w Piaskach a potem w Jasionnej i tam urodziło się ich jedenaścioro dzieci.

Wśród nich był Antoni Dąbrowski – mój dziadek – urodzony 6 czerwca 1903. Urodził się w Jasionnej, ale przez większość życia mieszkał w Głownie ze swą żoną Weroniką pochodzącą z Emilianowa (parafia Bielawy). W Głownie rodziły się ich dzieci, w Głownie oboje zmarli (Antoni w 1982, Weronika w 1996) i są pochowani na tamtejszym cmentarzu.